Strandvakantie in Cambodia

Kep, de resort plaats bij uitstek voor 1970 aan de Cambodiaanse kust is onder Khmer Rouge volledig omgetoverd tot spookstad. Op vandaag heerst er nog steeds een bizarre sfeer. Vele vervallen villas herinneren aan de gruwel, beetje bij beetje komt het toerisme weer op gang.

In de vele vis restaurantjes aan de zee kan je heerlijk crab in groene peper smullen. We gebruiken Kep als uitvalsbasis om de kustlijn richting Vietnam te ontdekken. Langs zoutvelden, enorm kleine bamboo hut vissersdorpjes komen we op een paar zeer charmante coconut tree stranden. Al snel worden we belegerd met de vele kids en vrouwen van de vissersdorpjes. De mannen kijken toe vanop afstand. Wij dachten ons neer te ploffen en een dutje te doen maar met alle pottekijkers lukt dat niet echt. De bewoners zijn heel excited en verrast door onze doortocht en bestuderen ons nauwgezet. Ik neem de moto voor een ritje over het strand. In het mulle zand is het leuk spelen ....desondanks ik de gas goe openhou, voel ik de moto constant links en rechts wegzakken....hihi i love it!!!dit is dikke fun voor grote kids!!!

Nabij Kampot is ons idee om Bokor hill station te bezoeken...Een maand geleden is het Nationaal Park opgekocht door 1 van de rijkste mannen in Cambodia. Hij is van plan wegen aan te leggen, en een dik hotel en casino neer te planten. Het NP zal minimum gedurende 3 jaar gesloten zijn voor de individuele reiziger...heel spijtig...maar so be it. Het gebeurt veel in Cambodia dat dikke businessmannen of politici grond opeigenen van arme boeren zonder al teveel boe of ba.

We settelen ons voor een paar dagen in Sihanoukville. S'avonds wordt het strand omgetoverd tot een groot BBQ feest. Voor geen geld smullen we lekker gegrilde barracuda vis, red snappers, scampies, verse calamar,......heerlijk!!! We lopen er Greg en Dominique tegen het lijf, Aussies, zij inspireren ons voor onze tocht door down-under...we hebben een leuke tijd samen!

Een beetje buiten het centrum van de Cambodiaanse beach stad bij uitstek vinden we nog een paar verlaten stranden. Desondanks de vele sun-block zonnecreme op mijn witte vel, ben ik tegen s'avonds compleet verbrand... de zon is crazy, t'is eerder een soort grill. De volgende dagen smeren we een paar busjes nivea aftersun in mijn rug waardoor de pijn al snel verdwijnt.

In Phnom Penh leveren we de moto weer in en boeken we onze boot naar de grens om daar onze rus, de Minsk op te pikken. Met een fameus oud kraam van een boot geraken we langzaam maar zeker aan de grens. Ebru regelt snel alle paparassen terwijl ik op zoek ga naar de moto....en wonder boven wonder...hij staat er nog, zij het onder een dikke vette laag vuiligheid. Na een 10tal keer stampen komt het fameuse oorverdovende Minsk geluid weer tot stand. Al snel hangt er een lekkere doemp op de customs binnenkoer...die mannen hebben ons hier genoeg gekloot. Het klimaat is hier heel vochtig en warm, we zweten ons te pletter, laden de baggage op en vertrekken met een dikke smile op ons gezicht via Chau Doc naar Ha Tien. Het is super dat de Minsk na een paar weken stilstaan zonder veel moeite er weer zin in heeft.