Lekker heet Bangkok

We nemen ons nen taxi naar een districtje, Thewit juist buiten de drukte en juist naast de rivier zodat we snel met de busboot overal heen kunnen. Het is hier zo efkes 33 graden en aldus heel warm vandaar zoeken we een leuk kamertje met airco. Eenmaal aangekomen in het hotel om 2u30 in de namiddag en een goe doucheken gepakt, vallen we gelijk bakstenen weer in slaap. S'avonds verkennen we nog efkes heel kort de buurt en eten ons eerste Thaise pikante wokschotelken. We slapen lekker uit, beter gezegd Ebru slaapt uit. Ik ben deze morgen een leuke ochtendwandeling gaan maken door de plaatselijke marktjes rondom ons hoteleken en heb voor voor morgenavond reeds een pedicure sessie geregeld voor mijn Shrekachtige eeltvoeten.

Vandaag naar de weekendmarkt geweest, dit is een immens grote half overdekte thaise markt waar ge alles kunt terugvinden, van wilde apen, slangen, katachtigen,.. merkkledij...leuke eetstalletjes..meubels...ge noemt het maar op en het staat er wel ergens. Wat ons fameus opvalt is dat de meeste produkten die verkocht worden (meeste bezoekers zijn Thais) echt van goede kwaliteit zijn en aldus niet zo spotgoedkoop....maar voor ons wel nog goedkoop genoeg. Door ernstige capaciteitproblemen van onze baggagedragers (lees rugzak) hebben we onze aankopen beperkt tot 3 t-shirts en een bikiniken... We zijn geen grote shoppers maar hier hadden we ons wel heel gemakkelijk eens kunnen laten gaan....we sparen ons tot Vietnam ..

Morgen gaan we op Vietnam visa jacht en genieten we verder van de stad. Het is echt leuk vertoeven hier in Bankok, tov 5 jaar geleden is de vervuiling veel verminderd, openbaar vervoer is demax (ik haat normaal openbaar vervoer) en het verkeer is totaal niet zo chaotisch meer... het is natuurlijk wel weekend geweest..we zien wel wat dat geeft de komende dagen.

Op zondag 23 december zijn het verkiezingen in Thailand. In september vorig jaar haalden de Thaise militairen coupgewijs een streep door 's lands democratie, officieel met de bedoeling de democratie te redden. Oud-premier Thaksin Shinawatra is in ballingschap in Londen wordt beschuldigd van corruptie in verband met controversiële grondaankopen in Bangkok. De miljonair, die naar Engeland is verhuisd, kwam onlangs in het nieuws toen hij de nieuwe eigenaar werd van de topvoetbalclub Manchester United.

Koning, Rama 9 is extreem populair. Op 5 december is meneer 80 jaar geworden. Dit is een paar weken geleden uitbundigd gevierd. Zelfs op vandaag loopt nog 1/3de van de Nepalezen nog met zijn gele-roos ' we love our king' polo rond. Het is wel duidelijk dat op vandaag de koning eenheid brengt in Thailand. De troonopvolger, zijn zoon is ver van populair, een soort playboy typken a la onze Laurent... niemand weet echter hoe het verder moet na den Rama 9.

We pikken vandaag ons Vietnam visa op en vliegen morgen op Hanoi.

Ergens onderweg weer onderweg

We zijn op donderdagnacht om 2u25 vanuit Istanbul vertrokken naar Delhi. Deze vlucht ging heel vlot aangezien we 4u van de 5u30 vliegen, goe aan het pitten waren. Voordat we zelfs de eerste keer naar onze klok keken, sprong het lichtje van de gordels aan en kwam de melding dat we begonnen af te dalen.... zo is vliegen een feest!

In Delhi stond ons 20uur wachten te wachten vooralleer we verder trokken naar Bangkok. Bij het binnenkomen van de transithal, kreeg ik het al snel fameus op mijn zenuwen. Het idee van in deze kleine oncomfortabele hal, 20 u te moeten wachten, kon ik nie aan. Ik probeer aldus nog gauw een transit visa te regelen om toch naar buiten te kunnen en ergens in een hoteleken te kunnen overnachten. Er komt teveel bij zien om dit te arrangeren en tijdens mijn zoektocht wordt ik al snel heel moe waardoor ik terug bij Ebru ga en mij afkap naast haar. In de ganse transitzone zijn er 5 handige ligbanken waar we comortabel kunnen liggen en slapen. We palmen 2 banken compleet in gedurende 20u. Deze banken liggen in het midden van de mensenstroom tussen de immigratie en de security check. Er is aldus wel wat beweging en we worden meerdere malen vreet scheef bekeken omdat we plaats voor 6 man inpalmen. We trekken het ons gene zak aan en knorren lekker verder in de voor deze transithal, deluxe comfort loge zetels, het zijn tenslotte wij die 20u moeten wachten...hihi

Tot onze grote verbazing vliegt de tijd enorm. We slapen soms stukjes van 2-3u aan een stuk. Lezen in ons boek, spelen wa kinderspellekes, kijken rond naar het leven rondom ons, denken meerdere malen aan Tom Hanks in de film The Terminal waar hij 9 maanden in de transitzone verbleef wegens pasport problemen, leren andere lange transit passengers kennen en wisselen onze reisverhalen uit... echt het is nie te geloven maar de tijd is gevlogen!! gelukkig maar!

Om 5 u kregen we onze tickets en om 8u45 vertrekt onze vlucht voor 3u30 naar Bangkok. Deze vlucht vliegt na Bangkok nog verder naar China, Bangkok. Daardoor zitten er heel veel vervelende, lawaaierige oude chinese vrouwen op de vlieger. Met een paar korte afblaffingen kan ik de madamen rondom ons allesinds kalm houden.

We slapen alweer als een roosje op de vlieger en komen uitgeput maar voldaan van het wachten aan in Bangkok.

home sweet home

Onze treinreis van Boratphur naar Delhi heeft eerst 2, 4, 6u30 en tenslotte 9u vertraging. Al snel wordt het perron omgetoverd tot een gigantische slaapzaal. Wij relaxen, lezen ons boek en laten 'het leven zoals het is in een İndisch treinstation' tot ons komen. Normaal gezien wordt ik crazy van dit soort lang-wacht situaties op reis, maar blijkbaar heb ik al een beetje geleerd sommige dingen buiten mezelf... te laten voor wat het is en mij er niet druk in te maken...

Om 4 u s'morgens ipv 7u gisterenavond checken we uiteindelijk in in ons slaapcouchet samen met 2 jonge indische gasten. De treinreis verloopt extreem traag, de trein staat meer stil dan dat hij bolt.. het duurt dan ook liefst 16u voordat we in Delhi arriveren. Treinreizen gaat gepaard met eten, slapen, dagboek aanvullen, klapke doen met medereizigers, eten, dagdromend naar buiten staren, indommelen... en weer vanaf het begin...

We hadden een veilige tijdsmarge ingebouwd tussen onze treinreis naar Delhi en onze internationale vlucht naar İstanbul. Zo hebben we nog 1,5 dagen de tijd om het vuile, drukke Delhi te ontdekken.

İn Delhi doen we eigenlijk niets. We verblijven in de main bazaar van Paharganj op een paar minuten van Connaught place, het iets chiquere (lees properder) deel van de stad. We spenderen onze laatste rupees aan nen dikken dinner en een paar liters KingFisher van t'vat. Morgen vliegen we naar İstanbul. We zijn heel content dat we deze break/reunie hebben ingelast in ons jaartje reizen. Na een tijdje reizen vinden we het enerzijds gewoon mega om een paar weken door te brengen met onze families, anderzijds is het een gezonde break om er daarna weer fameus in te vliegen.

Het terugzien van de Ebru zusjes is uitbundig. Voordat we verder zuidelijk naar Tarsus vliegen genieten we samen van een paar dagen luieren, potje homefood koken, filmke kijken...

Een uurtje vliegen brengt ons in Tarsus. We kozen ervoor een weekje af te zakken naar het gezapige kleine stadje waar de ouders van Ebru wonen. Het is hier winter... winter in Tarsus is lichtelijk anders dan winter in Gent. Het is hier namelijk snel 20graden als de zon schijnt (300 dagen zon/jaar), het is dus de meeste dagen hier zeer aangenaam vertoeven. İk trek samen met Sadik op stap door de kleine steegjes van Tarsus om hallo te zeggen bij z'n beste maten. Ook in Tarsus wordt blijkbaar ons verhaal op de voet gevolgd en is er fameuze interesse in het vervolg. Met veel gesukkel doe ik ons geplande vervolg in het turks uit de doeken. Ebru geniet samen met haar moeder van de nodige shopping, visits, coiffeur,...

Elke avond worden we bij vrienden of familie hartelijk ontvangen om een hapje te eten....op z'n turks...

Samen bollen we met den wagen terug van Tarsus naar İstanbul. Een leuke dagtrip over/door de Taurus mountains langs het gigantische zoutmeer via Ankara tot Yesilkoy, een gehucht van İstanbul waar de zussen wonen (900tal km).

De volgende dag is wel zeer exciting... de belgische delegatie arriveert namelijk in İstanbul. Zowel ons moeder, Geert en de Babsie maar ook ons meter en de Sammie wagen zich aan een weekje İstanbul. 5 maanden zijn immens gevlogen maar toch is het weerzien simpelweg DEMAX! Sammie is nu 14 maanden en herkent ons natuurlijk totaal niet...maar hij is mega dat zal de volgende dagen blijken! Ons meter, ook 2de moeder genoemd is met haar 85 jaar ook van de partij en is door de Sammie weer in de fleur van haar leven.... Gedurende een weekje genieten wij,4 generaties op en top van het samenzijn.

We trekken op de zonnige dagen van Sultanamets Topkapi, Ayasofia langs de Bosphorus naar Taxim met de Galata toren. Een boottochtje op de Bosphorus richting Zwarte zee mag er niet aan ontbreken. De Sam snottert een beetje maar is zo blij door alle extra aandacht dat hij zijn eigen gesnotter compleet vergeet. De ne nenee neee neeen maar ook de eerst jA! jA! jA woordjes zijn hilarisch...het is een zeer leuk, flink, superlief ventje...we zijn er allemaal stekezot van.

Op de regenachtige dagen duiken we den gesloten bazaar binnen of gaan we samen in het hotel hamamen, zwemmeken en saunaken doen of gewoonweg uitgebreid tafelen en turks wijntje slurpen.

Op zondag is er een groots familie-reunie-diner bij de zus van Ebru. Als surprise krijgt iedereen van ons een '17-kleuren-Nepalese-zelf-gebreeen-muts' , dit als herinnering aan deze mooie dagen samen in İstanbul.

Onze laatste week İstanbul bestaat vooral uit vieren...Ayca verjaardag, Burcu verjaardag en op 20 december, het offerfeest...

Op 21 december vliegen we via Delhi naar Bangkok en een paar dagen later op Hanoi. We zijn er op en top klaar voor.... let the show go on!!!!