Ho Chi Min highway van noord naar zuid

Het vervolg van ons verhaal op de Minsk door Vietnam gaat van noord naar zuid vooral langs de Ho Chi Min highway. Vietnam van noord naar zuid is ongeveer een 2200 km. Er zijn 2 manieren om het land te doorkruisen. Je kan langs de kust, de zeer drukke 'highway 1' nemen, ook genaamd de 'dodenbaan', waar vele scooters, autos, trucks aan verschillende snelheden zigzag, SMS versturend, door elkaar de snelste proberen te zijn. Ofwel neem je in het westen het Ho Chi Min pad. Dit pad, zeg maar highway bestaat uit een perfecte 2 baans termac en is tijdens de oorlog aangelegd opdat noordelijke troepen eenvoudig konden doordringen tot het zuiden en om de Vietcong te bevoorraden. Het pad brengt ons door de jungle langs de grens met Laos.

Ons route gaat van Hanoi - Ha Dong - Ninh Binh - Tam Coc - Cuc Phuong NP - Son Tra - Khe Sanh - Hue - Hoi An - Kon Tum - Buon Ma Thuot tot Nha Trang.

In Tam Coc gaan we bij zonsondergang bootje varen tussen rijstvelden en limestones door allerlei grotten ...echt indrukwekkend en heel relaxing...zo rondgevaren worden. Romdom ons zijn de lokals druk in de weer modder te versleuren om alzo hun rijstvelden te prepareren.

De route langs de HCM highway is alweer adembenemend...totaal geen verkeer, de highway is zoals een dijk hoger gebouwd waardoor we schitterend kunnen uitkijken op het moois rondom...

In de kleine dorpjes onderweg gapen vele verbaasde dorpelingen ons aan ...ze hebben blijkbaar nauwelijks toeristen gezien en zijn zeer excited door onze verschijning...zowel kids als volwassenen zijn zeer voorzichtig om ons te benaderen maar de blik in hun ogen is zeer exciting...we lopen een uurke rond door het dorpje, spelen beetje bij beetje met de kids...iedereen ontspant en komt dichterbij...biedt ons vanalles aan... leuke ervaringen...heel puur.

Vanuit Khe Sang rijden we 214 km door untouched jungle heel nabij de Lao border. Normaal hebben we hier een vergunning voor nodig maar als we in de gietende regen arriveren, heffen ze al snel den barreel en daar gaan we dan. We cruisen heel alleen door de jungle maar het wordt al snel donker met nog 100tal km te gaan. De komende 4 u rijden we zonder licht, het lampeken heeft het namelijk gisteren begeven, tis te zeggen enkel met mijn Led Lenser (sponser) hoofdlamp tot Khe Sanh. Het is echt pikkedonker. Eerst ga ik zeer langzaam maar al gauw passen mijn ogen zich aan en kan ik wa rapper bollen. In Khe Sang bezoeken we met onze dragon boot reusachtige grotten, ook al ben ik totaal geen grottenman...deze grotten zijn iets bijzonders.

Rond Kon Tum zijn de velden gevuld met koffieplantages en rubberplantages... Het weer is maar so so...dus trekken we vlot verder. Ook wordt de route hier drukker en voor ons minder untouched. Met de moto rijden/reizen in de regen is zoiezo nie echt fun, maar met ons regenpak aan en nog een leuke 25 graden mogen we niet klagen. Normaal bestaat onze dag eruit slenterend met veel stops onderweg een 100 tot 200km te bollen ma bij regenweer zijn die stops beperkt en zoeken we een leuke plek op en wachten we droog weer af.

In Hue regent het ook enorm. We bezoeken de citadel en amuseren ons al vloekend in de regen...hopelijk komt er snel verbetering ...regen genoeg in Belgie om hier wat te zingen in de regen...we beginnen luidop te plannen waarheen te trekken als het weer niet verbeterd...leuke brainstormsessies...Argentinie?Australie?Chili?Bora Bora?....

Hoi An is het 'kleding-op-maat-maak' paradijs voor elke tourist. Mijnen textiel ingenieur, ons Ebruli bestudeerd in allerlei shops de kwaliteit en ziet dat zowel de stoffen, de modelen als de stiksels eigenlijk allemaal zeer goedkoop zijn (zoals de prijs). Voor even weinig geld kan je in Turkije zeer mooie, meer degelijke dingen laten maken. S'avonds zien we vele jonge meisjes door de stad huppelen met hun nieuwe scheef gemaakte, niet fittende kleedjes...funny!

Langs de baan passeren we menige trouwfeesten ...zeer luide karaoke muziek in een kleurijk versierde tent langs de kant van de straat, iedereen zuipt hem te pletter... Overal worden we geinviteerd in een glazeken en een hapje...afhankelijk van de zattigheidsfactor van de menigte gaan we al dan niet verder of houden we efkes halt.

Onze Minsk zuipt enorm, meer dan Ebru haren oude Corolla...meer dan 6 liter op 100km... er moeten groenere manieren bestaan om rond te reizen...meerdere malen vallen we vol grote verbazing zonder naft, soms juist voor een pomp, soms moeten we wel efkes stappen vooralleer we weer petrol vinden....its all part of our 'Minsk door Vietnam' adventure!