Nepal zonder petrol

De grens van India met Nepal is niet meer dan een paar hutjes, vrij verkeer van Indiers, buffalos en Pakistanen naar en van Nepal. Nepal op de weg is zeer gelijkaardig aan India, enkel is het veel rustiger, veel minder volk, verkeer en vanalles anders op straat, aangenaam cruisen aldus. West Terai, de zuidelijke provincie bestaat hoofdzakelijk uit vlakte.

We rijden van het grensstadje Mahendranagar naar Butwal en van daaruit naar Pokhara, de uitvalsbasis voor onze Annapurna trekking. De Maoisten zijn normaal zeer actief in deze provincie vandaar er op deze route vele controleposten zijn. Vorige week is er op deze weg een camion chauffeur om het leven gekomen tijdens een actie van de Maoisten. Uit solidariteit blokkeren truck chauffeurs reeds een paar dagen de Mahindra highway. Mits een klapken te doen laten de triest, woede chauffeurs ons toeristen toch passeren.

We leren een opmerkelijk Nepalees fenomeen kennen. Iedere groep studenten, vereniging, ...die maar enigsinds geld wil inzamelen voor een studiereis, een plaatselijk festival,... spant een koord over de highway en stopt al het verkeer. Ze verplichten iedereen een kleine donatie te geven. Wij willen dit gedrag alles behalve aanmoedigen en geraken meestal door met een drogreden.

De politieke situatie in Nepal is ver van stabiel en de rol van de koning wordt meer dan ooit in twijfel gebracht. Op het moment dat wij Nepal binnenrijden is het vrij rustig maar ...vorige maand was er een benzine probleem....benzine is niet zo onbelangrijk voor ons!

Nepal is voor vele produkten alsook voor benzine volledig afhankelijk van India. Reeds jaren is Nepal een slechte betaler en wordt de toevoerkraan vanuit India met zijn momenten gehalveerd questie van de druk wat op te drijven. Op die momenten is er in de steden bijna geen benzine te verkrijgen en ben je als toerist op rondreis natuurlijk wel geduveld. Wij spelen op zeker en sturen vooralleer we Nepal binnenrijden 20 kg van onze baggage naar Delhi, questie dat we op die plaats extra benzine kunnen steken en deze in Nepal binnensmokkelen... op die manier hebben we z'n autonomie van een 800km...wat wel voldoende moet zijn.

In Pokhara verwennen we ons nog eens goed op nen steak-frit met mayonaise, lasagna en wa pinten en brengen we alles in de gereedheid om 14 dagen te gaan trekken rond de Annapurna range.