Annapurna circuit trek
Onze trekkingroute start van Besishar (841m) en gaat langs Ngadi, Jagat(1300m), Dharopani (1900m), Chame (2710m), Upper Pisang (3310), Braga (3400m), Ice lake (4600m), Yak Kharka (4107m), Thorung Phedi (4550m), Thorung La pass (5416m), Muktinath (3800m), Kagbeni (2766m), Marpha (2598m) tot Jomsom. De Annapurna circuit trek is zeer populair en het is blijkbaar eenvoudig slaapplaats en eten te vinden onderweg.
S'morgens ontmoeten we onze porter, Deep en stappen we voor een 5u avontuurlijke rit op onze TATA tourist bus. Na deze rit zijn we ervan overtuigd dat reizen met openbaar vervoer nog meer onverantwoord is dan reizen met onzen eigen beamer. Van Besishar tot Bhulbule nemen we een andere bus. Het traject dat deze bus neemt is volledig 'insane' voor jeeps en motos, laat staan voor een tot de nok geladen bus met 60 man in,30 man op en veel baggage.... we houden vol en zijn dolblij als dit gevaarlijk bustochtje achter de rug is.
Vanaf Bhulbule tot Jomson is het stappen geblazen. De komende 150km is er geen sprake van gemotoriseerd vervoer en wordt alles per muilezel of per mens getransporteerd. Na lang aandringen ben ik erin geslaagd Ebru te overtuigen toch een porter te nemen. Ik ben op zich al geen groot sportman en heb weinig zin om deze tocht te ondernemen met een extra last van 20kg op mijn rug. Deep is onze porter ... hij is een sympathieke kerel met een aanstekelijke lach, mollig, zelf wees maar vader van 4 kinderen. Op elk moment is het een plezier met hem rond te dollen, hij is er namelijk als we hem nodig hebben en op de andere momenten is hij onzichtbaar.
Ons pad vol muilezelstront brengt ons langs mega sceneries van watervallen, rijstvelden, pictoresque dorpjes, het leven zoals het is in de middle of nowhere, weides vol yaks.....
De volgende dagen mogen we van veel geluk spreken en bestaan enkel uit veel zon en veel manneschijn, veel sterrekes, veel zonnecreme,...
AMS, hoogteziekte is een raar beestje. We doen er alles aan om er zo weinig mogelijk last van te hebben.... 4-5 liter water/dag slurpen, ademhaling goed onder controle houden, geen sex en alcohol boven de 3000m bij het stijgen, nie forceren bij stappen ....Desondanks de vele preventie in de buurt, zijn er elk jaar een paar porters en jonge mensen die aan de hoogteziekte bezwijken.
Ebru is een echte klassebak berggeit. Op geen moment kan ik haar bijhouden als we klimmen. Bij het afdalen is ze iets midder hero en kan ik de wet van de gravity ten volle uitspelen.
Het oversteken van de pass nadert. Morgen vertrekken we om 6u langs een zigzag padje loodrecht voor 800m naar boven. Het is de bedoeling voor 11u de pass over te steken, nadien komt er namelijk een fameus sterke ijskoude wind opsteken die we kost wat kost willen vermijden. Op de pass warmen we efkes op in een theehuisje, nemen een paar fotokes, en spurten we naar beneden, vanavond slapen we namelijk 1500m lager. 800m klimmen is vermoeiend maar 1500 loodrecht naar beneden afdalen is ook geen lachertje.