Wild Pangong Lake

De weg naar Pangong lake is wondermooi en op het hele 150km traject komen we slechts een paar jeeps tegen. Onderweg aan een klein charmant meertje staan een paar legervoertuigen opgesteld, we stoppen uit nieuwsgierigheid op eens te piepen wat er te gebeuren staat. Het is blijkbaar een Hindu feestdag vandaag en een commandant van een plaatselijke eenheid samen met een paar van zijn mensen heeft zich geinstalleerd aan het meer om er een gezellige kaartnamiddag van te maken met een drankje en een hapje. We worden geinviteerd en krijgen een goeie frisse Kingfisher pint aangeboden. Na 1 pint is ons Ebru letterlijk en figuurlijk in de wolken, we zitten namelijk op 4500m en het blijkt dat den alcohol hier sneller zijne weg vindt naar ons Ebru hare kop.

Laat op de avond arriveren we aan het Pangong meer en zoeken we een spot om onze tent op te zetten. We ontmoeten Carl, een Oostenrijker op stap met zijn oud Mercedes pompiers camionet en installeren ons optrekje in den pikkedonker op een paar meter van het meer. Het zoute Pangong meer ligt den helft in Tibet en den helft in India, is omgeven door pieken van 6500m en ligt zelf op 4500m hoogte. De minste inspanning we doen, doet ons fameus puffen....

De laatste dagen was het hier prachtig weer maar vandaag is het ferm bewolkt en fris als de zon weg is. Het spectakel op en rond het meer bestaat uit een schouwspel van zon, grauwe donkere wolken, turquoise water aangevuld met regen en regenboog. In deze settings trekken we rond het meer op zoek naar eten. In een dhaba genieten we van onze mixed vegetable met chapati.

Die nacht wordt het wel heel erg wild niet in onze tent maar vooral errond. De sky boven het meer is pikzwart en er waait een fameuze wind over het meer. Onze tent krijgt het zeer hard te verduren maar wonder boven wonder, tegen al onze verwachtingen in, overleeft de storm.... Jan, Brenda en Andy nogmaals ferm mercikes om ons dit tentje kado te doen!!! Dit tentje zorgt ervoor dat we op de meest crazy plaatsen met de meest crazy views kunnen pitten.

S'morgens is het wat kalmer en kramen we onze boel op. Op de weg naar Leh moeten we een pass over van 5400m en we vrezen dat deze door het weer van vannacht zal ondergesneeuwd zijn. We wagen onze kans en vertrekken. Het is ijskoud onderweg maar de weg is sneeuwvrij. Op de pass krijgen we lekker warme cay aangeboden door het leger waarmee we onze bevroren vingers enigsinds een beetje kunnen opwarmen. Eenmaal over de pass komt de zon weer te voorschijn en tegen dat we Leh bereiken zijn we weer quasi volledig ontdooid.