donderdag, november 29, 2007

Jungle boys

Onze eerste 8u durende busrit van Kathmandu naar Sauraha, het stadje nabij het Chitwan tijger Park, verloopt comfortabelder dan verwacht maar .... een beetje verder.....

is den highway van oost naar west afgesloten... gisterenavond is er blijkbaar iemand verongelukt, sindsdien worden beide richtingen geblokkeerd, 'god weet niet wie' blokkeert de weg en eist 'god weet niet wat', het leger is paraat om elk moment in te grijpen.... wij stappen de kilometers file af op weg naar de vuuraard, op het moment dat we arriveren gaan de stokken ( de meeste Nepalese ordehandhavers hebben bamboestokken als wapen) in de lucht en wordt er heen en weer getrokken.... Ebru!Ebru! kom!kom! lopen!...maakt da ge weg zijt!

Een uur later komt er beweging in de gigantische file en bij valavond bereiken we onze bestemming na 12 ipv 8 u on the road. Dit hoort bij het reizen en geeft ons uitgebreid de tijd te socializen met de locals op onze bus.

Weinig Nepalesen zijn geinteresseerd in hun politiek, degene die dan toch interesse hebben in hun politiek zijn ervan overtuigd dat het arme Nepal een sterk leider nodig heeft en trekken de huidige 'monarchie en democratie' fameus in twijfel. İn tegenstelling tot Belgie slaagt Nepal er wel degelijk in een regering te vormen, al dan niet bestaande uit 7 partijen die het bijna nooit tot een akkoord brengen. Nepal is een land van politieke chaos, kent 72 verschillende bevolkingsgroepen, 70% van de bevolking is analfabeet... het is ook een land van uitzonderlijke natuurlijke pracht en praal met fantastische, zeer behulpzame mensen die hun energie halen uit hun geloof en familie.
Chitwan Nationaal Park staat bekend voor zijn grote populaties İndische Neushoorns en Bengaalse tijgers. İn het ganse park van om en bij de 1000m2, lopen 372 neushoorns en een 100tal tijgers rond in een zeer dense jungle. De portie geluk je aldus nodig hebt om een paar beestjes te zien rondhuppelen is immens groot. Wij besluiten voor 2 dagen de jungle tevoet in te trekken samen met onze 2 jungleboys gewapend met een sterke bamboe-stok...en wie weet wat we te zien krijgen... İn het begin is het wel eventjes wennen aan het idee zomaar naakt (zonder stalen kooi van een jeep rond ons) rond te stappen in den jungle ... maar na 8u stappen en ongeveer 1 wild varken en 2 wilde pauwen te hebben gezien....doet het ons weinig.

Bij een ondergaande zon lopen we dan toch een neushoorn tegen het lijf. Op een 5-tal meter van ons neemt het gigantische beest een avondbad. Het is niet zo exciting dan dat we verwacht hadden om op een paar meter van een rhino te staan. Ook al zijn we al een dag op stap door de wilde jungle, het ontbreekt ons aan 'the wild wild life' feeling. Een safari in Afrika voelt compleet anders aan, het gebeurt daar namelijk voor uw neus ... een horde leeuwen wacht geduldig een kudde antiloppen op aan de waterkant....op een paar dagen tijd kan je 1000den beestjes spotten...
Aangezien het kind in ons ontgoocheld is, bespreken we met onze gids onze missing feeling. Hij stelt voor de volgende dag door de dense jungle ons eigen pad te trekken en langs de rivier door de bufferzone terug te keren naar Sauraha. Het duurt niet lang of we zien een andere rhino, vele krokodillen, hertjes, ... Het is een zeer vermoeiende route omdat er geen paden bestaan maar het is wel bere om verse tijgersporen te kunnen tracken en de nabijheid van de tijger te kunnen ruiken.

Nepal bestaat in het noorden van oost naar west uit een vlakte. Dit maakt het eenvoudiger rond te reizen. De rest van Nepal ligt in de Himalayas en bestaat aldus uit een aards paradijs voor de avontuurlijke trekker.

Om onze verjaardagen te vieren, kiezen we voor een beetje luxe en charme in het Royal park hotel in Sauraha nabij het nationaal park. Elke dag van onze trip is een groot feest....en op deze dagen is het niet anders...we doen alweer ons goesting en huren voor een dagje een brommerken Honda hero, 97cc en gaan op ontdekking door de Taru dorpjes rond het nationaal park. De volle 97cc voelt wel beetje anders aan dan 1100cc, nie beter of slechter... maar anders... meer als een soort bmx met een motortje onderin ingebouwd.
Ook deze motor brengt ons alweer die fantastisch vrijheid, onafhankelijkheid... we gaan op motosafari door het 10.000 meren nationaal park maar krijgen enkel een paar krokodillen en herten te zien. Langs dit park leidt het pad ons door kleine zeer primitieve dorpjes opgetrokken uit leem met vele ons enthousiast toewuivende nepalese wondermooie kids. Onderweg lopen we een 20tal baby olifantjes met hun moeders tegen het lijf. Deze olifanten worden gekweekt in het breeding center en gaan tijdens de dag met hun begeleiders lekker lang gras (150=kg/dag)gaan smullen in het nationale park.

We installeren ons op het strand aan de oevers van de rivier met nen ijskouden Nepali İce en nen Bloody Merry. De zondsondergang over het NP is adembenemend. We smullen steak champion en na een paar pinten en cocktails maken we een evaluatie van wat al gepasseerd is en dromen we weg bij wat nog moet komen.....


LİFE İS BEAUTİFUL!!!!!!!

zaterdag, november 10, 2007

klein overzicht

16.352km
9 landen
981 l naft
181 dagen
0 pannes
0 platte banden

Top 5 momenten

- 350 km rit/5 dagen trip van Manali naar Leh - Ladakh,Noord-İndia

- 3 dagen camping in krater Nemrut nabij Tatvan - Oost-Turkije

- 1 week in ons eigen appartement in Esfahan - İran

- relaxen op huisboot op Dal Lake te Srinigar - Kasmir, Noord-İndia

- extra uitstap op klimatisatiedag tijdens Annapurna trekking naar İce Lake(4600m) - Nepal

- camping aan Pangong meer (4600m) - Ladakh,Noord İndia

Ebru's moeilijkste moment: grensovergang van Turkije naar İran

Tom's moeilijkste moment: 15u durende rit van Quetta naar Sukkur in Pakistan




vrijdag, november 09, 2007

t' zijn de laatste ....

Ons laatste stukje reizen met de moto door Azie gaat in!

We genieten er op en top van en beseffen elke dag meer hoe DEMAX reizen met de moto is. Na een 5tal maanden wordt reizen met de moto een 'way of life'...het is mega zo onafhankelijk rond te kunnen dolen. Toch vliegt de moto vanuit Nepal terug naar zijn stal. Van Belgie tot Nepal is het eenvoudig met de moto overland te reizen. De moto verder nemen langs ons traject brengt teveel rompslomp met zich mee ... geen overland grens tussen India en Myanmar....nodige dure gids en permits in China...lange afstanden in China, Mongolie en Rusland...

Pokhara naar Kathmandu passeert langs een typisch Newari, bakstenen dorpje, Bandipur. Questie van nie te rap te gaan, genieten we van dit dorpje en proeven we de plaatselijke dalbhat (rijst met patatten curry en dal) .
De weg dat Kathmandu binnenbolt, zit potdicht! vast!, totaal geen beweging in te krijgen. Op z'n moment is de moto schitterend, zelfs ons elegant machien... Op z'n Nepalees wring ik ons door de massa en na een half uurken over, door,links ,rechts te klefferen, rijden we het centrum binnen. Dit centrum is eigenlijk zeer ok, totaal niet zo chaotisch en druk zoals iedereen beweert... ook de lucht pollutie is veel minder dan verwacht. Snel heb ik een andere motorijder te pakken die onze richting uitgaat. Elke keer we namelijk een grote stad binnenrijden, vraag ik de weg aan de motorijders rondom ons totdat we iemand vinden die onze richting uit moet en ons alsdus ons kan voorrijden. Dit is veel veiliger en werkt keer op keer.

In Kathmandu gaan we een ganse dag op zoek naar een geschikt Cargo bedrijfje voor de verschepping. S'avonds kiezen we de beste, betrouwbaarste cargo man uit. Op 8 november zal de moto gepakt worden, de customs formaliteiten geregeld en de moto tenslote verstuurd worden. Maar eerst trekken we er nog een weekje op uit....
Patan, bekend van zijn Malla tijdperk, Durbar Royal Square ligt slechts op 5 km van Kathmandu. In ons familiehoteleken worden we leuk onthaald en vieren we samen met enkele vrienden van de uitbater op het rooftop, uitkijkend op de vallei, het komende Hindu festival. Dit gaat gepaard met het drinken van Nepali wine, allesinds zo noemen ze dat hier... Nepali wine is eigenlijk een zelfgemaakte brandy van 60-70%... echt straffen brol ma t'zijn sympatieke kerels vandaar kappen we een paar glazekes achterover.

In de Kathamdu vallei gaan we mountainbiken met de moto. Vanuit Patan gaan we offroad langs kleine padjes door kleine dorpjes tot de kleurrijke Lele vallei. Deze vallei is gekleurd door geel-orange bloemenvelden... echt prachtig en slecht 35km weg van de hoofdstad. In Baktapur settelen we ons voor 2 dagen om de oude stad te verkennen en van hieruit het SOS kinderdorp te bezoeken.

Ons Bezoek aan SOS kinderdorp in Sano Thimi op 3 november.
160 kids leven hier samen met hun SOS moeders. Het is duidelijk dat SOS bij opstart van een dorp opteerd voor een degelijke infrastructuur. Een dorp is in vergelijking met de omgeving zeer ordelijk en proper,... de kinderen worden van kleinsaf met een gezonde discipline opgevoed. We brengen een dagje door met de kids en de moeders in het dorp en voelen de huiselijke, familiale sfeer aan de lijve... De moeders die we leren kennen zijn echt typische moeder figuurkes, die fanatiek een warm nest creeren voor hun kinderen. De meeste kinderen arriveren bij de moeder al op jonge leeftijd en de moeder-kind relatie is daardoor zeer hecht. Met onze moto, chocolattekes en ballonnekes maken we onszelf populair bij de kids....Eind november wordt de eindrekening gemaakt van onze inzamelactie ten voordele van dit SOS kinderdorp.....dus als de storting nog nie gebeurd is... t'is de moment!!! ...

in Azie.

Vandaag verschepen we de moto. Het duurt op zijn Nepalees eVanuit Baktapur mountainbiken we verder met den beamer via Dulhikel naar Nagarkot. De wegen zijn spectaculair en we rijden een paar keer fameus mis...dit brengt ons op nog mooiere niet bestaande padjes .... ma via een droge rivierbedding proberen we terug op onze route te geraken....met veel leuk sukkelen en met de hulp van de locals geraken we terug een beetje op route. De wegen bestaan uit een opeenvolging van scherpe rotsen, massas zand, heel soms een stukje oud asfalt,... de hellingen langs de rijstterrassen zijn mega stijl en onze 1100cc komt op die momenten echt van pas...heel af en toe moet ons Ebru wel efkes afstappen want een stijle helling met veel bubbels is crazy met 2 op de bike + baggage. Dit pad is leuk entertainment en we genieten zo aldus extra van onze laatste kilometers en dagje om de moto in zijn box in te pakken, voorwiel eraf , tank leeg, batterij ontkoppelen... Ons packing bedrijfje heeft dit duidelijk nog nooit gedaan vandaar doen we eigenlijk alles zelf questie van zeker te zijn dat het goed gedaan is. Gelukkig helpt Craig, een australische motard ons om alles zo degelijk mogelijk stevig in te pakken.

Emotioneel afscheid van een machien, zeg maar nen reiscompagnon.... maar kop op...geen getreur ...er worden al vollop ambitieuse plannen gemaakt voor ons vervolg...

Ons verhaal gaat verder via Thailand, Cambodja, Laos, China, Mongolie en uiteindelijk Rusland per kajak, tuktuk trein, bus, fiets, mobillete, schoen, moto,.... maar nu zijn we toe aan een welverdiende vakantie.
Op 20 november vliegen we naar Istanbul om daar samen met onze families wat quality time door te brengen.... we staan te springen onze eerste voetbalmatch te spelen met onze Sammie!!! Een feestje te bouwen in een disco aan de Bosporus met Babsie, Geert, Aysa, Burcu en Hakan!!! Rond te dollen met de moeders langs den Ayasofia, Topkapi en een goei waterpijp te smoren !!!
Dit weekend is het Newali festival, een Hindu festiviteit dat gepaard gaat met veel bloemekes, veel bommekes, kaarskes, zingende kids, veel Hindu rituelen ter ere van het huis, de zaak, de hond, de karma,.....noem maar op ter ere van wat ...er is zeker een ritueel. Kathmandu leeft dit weekend, is prachtig versiert en er heerst een zeer uitgelaten sfeer. Wij laten het tot ons komen en genieten van alles rondom ons.